Sztuka natury, natura sztuki to projekt edukacyjny, blok intermedialnych warsztatów aktywizujących twórczo dzieci, młodzież oraz studentów. Wśród uczniów naszej szkoły w projekcie wzięły udział dwie klasy szóste. Zajęcia odbyły się w naszej placówce
15 września 2020 r. pod kierunkiem pana Piotra Florianowicza – wykładowcy, grafika, animatora kultury.

O PROJEKCIE
W projekcie podstawową rolę odgrywa natura, sztuka współczesna i dawna, związane z nimi zagadnienia oraz artyści. Człowiek jest gatunkiem na Ziemi, który chciałby zapanować nad naturą. Stając się panującym drapieżcą rozpycha się swoją siłą. Na szczęście obecnie coraz więcej ludzi dostrzega problemy, jakie sami stwarzamy przyrodzie. Dzięki temu dochodzimy do refleksji mówiącej o tym, iż istnienie człowieka jest ściśle uzależnione od stanu środowiska. Współcześni artyści - podobnie jak i dawni - są wrażliwi na piękno natury. W swych działaniach twórczych inspirują się przyrodą, odnoszą się do niej, komentują ją i często bronią. Współczesna edukacja plastyczna wymaga od edukatorów-nauczycieli obserwacji świata, tego, co w nim się dzieje i reagowania na te zjawiska w twórczy sposób. Dlatego też, w naszym projekcie celowo zwracamy uwagę dzieci i młodzieży na piękno natury, ale też pragniemy pokazać zagrożenia związane z jej degradacją. Uczniowie dowiedzą się, że ekologia to m.in. troska o stan środowiska naturalnego i działania na rzecz ochrony przyrody. Jednocześnie nie będziemy unikać poruszania tematów trudnych, takich jak apokaliptyczne wizje przyszłości, w której natura może zostać przez nas zniszczona. Chcemy, by dla uczestników zajęć natura oraz dawni i współcześni artyści poruszający jej temat, stały się inspirującym materiałem do rozważań twórczych. Zjawiska zachodzące w świecie fauny i flory staną się narzędziem do wykonania oryginalnych prac intermedialnych. Fundamentem każdych zajęć staną się wybrane kierunki i tendencje sztuki współczesnej i dawnej.
Autor projektu - Piotr Florianowicz.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

DRZEWO – KOLOGRAFIA to temat zrealizowany przez uczniów klasy VI c.
Otaczająca natura od wieków inspirowała artystów. Motyw drzewa w sztuce przedstawiany jest przez malarzy, grafików i rzeźbiarzy. Drzewo to symbol mądrości i odradzania się. Drzewa stają się motywem przewodnim dawnych i współczesnych obrazów. Często są to kompozycje oddające charakter danego gatunku drzewa, innym razem jest to drzewo, które wyrosło w wyobraźni twórcy. Z pewnością można stwierdzić, że temat ten stanowi dla świata sztuki źródło inspiracji, które nigdy nie wysycha. Podczas warsztatów uczestnicy poznali twórczość i prace polskiego artysty malarza Artura Nacht-Samborskiego. Artysta próbował połączyć w swych pracach twardość form geometrycznych z miękkością kształtów roślinnych. Istotną rolę w jego malarstwie odgrywał kolor traktowany z niezwykłym wyczuciem i zawsze harmonijnie zestrojony z przejrzystym układem kompozycyjnym. Jego barwne malarskie kompozycje pokazują piękno roślin, kształty i formy liści.
Drugim artystą, którego twórczość została przybliżona uczniom był Gustaw Klimt - austriacki malarz i grafik, symbolista. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli secesji, przedstawiciel wiedeńskiego modernizmu. Jego dzieło Drzewo życia stało się inspiracją do działań twórczych. Drzewo życia, to obraz, jaki Klimt stworzył na ścianach jadalni w Pałacu Stocleta w Brukseli. Cały budynek powstał w stylu Art Deco. Pracę nad malowidłem Klimt rozpoczął w 1905, a ukończył dopiero w 1909 roku. Dzieło zostało wykonane techniką mozaikową, a wykończone, podobnie jak wiele innych prac tego artysty, płatkami złota. Zalicza się je do tzw. złotej serii, inspirowanej sztuką bizantyjską. Złote są tu m.in. rozłożyste gałęzie.
Uczestnicy warsztatów zainspirowani twórczością Artura Nacht-Samborskiego oraz Gustawa Klimta wykonali kompozycje ukazującą nierealne drzewo. Dowiedzieli się także, co to jest grafika warsztatowa, jak powstaje i jakie są techniki jej tworzenia. Stworzyli prace w technice graficznej - kolografii. Każdy wykonał matrycę, a następnie odbitkę, swojego nietypowego i wymyślonego gatunku drzewa.

EKOPROTEST napisali uczniowie klasy VI a.
Podczas warsztatów dzieci wykonały nietypowe dzieło będące rodzajem performansu. W pierwszym etapie każdy uczestnik wykonał dekoracyjną kopertę z hasłem "ekoprotest" i ilustracją. Kolejnym zadaniem było napisanie listu w formie ekologicznego protestu, zawierającego indywidualne hasła i spostrzeżenia dotyczące problemów związanych z zanieczyszczaniem ziemi. W ostatnim etapie chętni na środku sali wygłosili przed publicznością (klasą) swoje ekoprotesty. Dzięki warsztatom dzieci dowiedziały się, że dziełem sztuki nie zawsze musi być obraz czy rzeźba, dzieła dostępne w galeriach i muzeach, to często akcje artystyczne, działania, sytuacja budujące określone odczucia w odbiorcy i oglądającym to dzieło. Tworząc indywidualne performance w obronie natury, dzieci przekonały się jak trudna jest rola artysty performera.
Performance jest to działanie twórcze lub sytuacja artystyczna, w której zarówno przedmiotem, jak i podmiotem dzieła okazuje się być artysta i jego ciało. Artystę tworzącego tego typu sytuację nazywa się performerem. Osoba realizująca performance, znajduje się w ściśle określonym kontekście czasu i przestrzeni – otwartej bądź zamkniętej. Tematem performance może być każdy aspekt, pojęcie, przedmiot wybrany przez artystę, przedstawiony w dowolny sposób. Performer tworząc podobne wystąpienie jest zarówno jego twórcą, jak i materią sztuki. Wielu artystów w ten sposób porusza trudne i ważne tematy, często dotyczące szacunku do ziemi, natury i ekologii. Na zajęciach została przybliżona twórczość artystów dwóch performerów Mariny Abramovic (Relation in time) oraz Josepha Beuysa (akcja performatywna mająca na celu zasadzenie 7.000 drzew)
Happening jest to rodzaj "spektaklu" protestu, w którym artysta lub grupa osób wykonuje pewne działanie, często posiadające społeczny wymiar. Tego typu akcje najczęściej odbywają się w miejscach publicznych, gdzie gromadzą się duże grupy przechodniów, turystów, ludzi. Happening różni się od przedstawienia teatralnego przede wszystkim tym, iż ma spontaniczny charakter. W happeningu ważne jest uczestnictwo publiczności, często amatorów, którzy wpływają na przebieg, a więc i odbiór akcji. Samo słowo „happening” zaproponowane przez Allana Kaprowa, miało odnosić się do „czegoś spontanicznego, czegoś co po prostu się wydarza”. Działania oparte na happeningu likwidują społeczny konwencjonalny język, są otwarte i zapraszają publiczność do wejścia w sytuację, doświadczenie jej i stania się częścią akcji. Happening uważany jest za narzędzie, dzięki któremu artyści w krytyczny sposób pokazują różne współczesne problemy społeczne. Po przez happening wielu artystów i grup wyraża swój sprzeciw dotyczący zanieczyszczenia ziemi opwiadający się za działaniami proekologicznymi.